PrologAlmostHaskell Intepreter
Autor: Michał Zapotoczny
Program realizuje całą specyfikację 2 pracownii z Programowania (L).
PAH składa się z 4 modułów: shell, parser, intepreter, unit testy.

Uruchomienie:
	Shell:
		[shell]. start.
	Unit testy:
		[unitTests]. start.

Sposób działania:
Shell, Unit testy: prosty, pominę.
Parser: 
	 Korzystam z DCG, najpierw używam leksera następnie parsera którego
	 wynikiem będzie kod który potem można wykorzystać w intepreterze.

Intepreter:
	 Częścią intepretera jest generator środowiska funkcji, który bierze
	 listę funkcji z parsera a następnie: grupuje funkcję w krotki:
	 (Nazwa funkcji, [Możliwe wywołania]), jeśli funkcja posiada deklaracje
	 lokalne, wtedy następuje ich konwersja do globalnych z zamianą nazw na
	 takie typu: parentN@child który uwzględnia z którego rodzica dana funkcja
	 pochodzi a także to, z którego dopasowania tej funkcji.
	 Złą praktyką w PAH jest odwoływanie się do zmiennych ojca przez funkcję dziecka,
	 dlatego taka praktyka jest niewskazana.

	 Po sparsowaniu komendy do wykonania, wykonywany jest predykat który wywołuje
	 ewaluację, dopóki nie zostanie zwrócony wynik lub błąd.
	 Leniwość:
		 Funkcja runCode zawsze wykonuje tylko jedno, obliczenie realizowane jest to
		 poprzez ostatni parametr wywołania, który mówi, czy dana funkcja została już
		 policzona do końca, jeśli tak to runCode może przejść do innych obliczeń,
		 w p/p wykonuje to obliczenie. Prawie każde wywołanie runCode zwraca wartość
		 false tego pola, jednak jeśli jest to obliczenie atomowe (np. liczba) wtedy
		 wynik tego wykonania zostaje oznaczony specjalnym funktorem result który gwarantuje
		 że przy następnym wowołaniu zostanie to uzane jako obliczone.
	 Pattern matching:
		 PM polega na unifikacji argumentów z parametrami wywołania i zwrócenie listy podstawień.
		 Unifikacja wygląda następująco:
			 | Parametr     | Pattern   |
			 ----------------------------
			 | Cokolwiek    | Zmienna   |
			 |              |           |
			 | Gorliwie     | Liczba    |
			 | obliczona    | Bool      |
			 | wartość      |           |
			 |              |           |
			 | Leniwie      | Konstr.   |
			 | obliczona    |           |
			 | wartość      |           |

	 β-redukcja:
		 Znajdujemy w kodzie zmienną i podstawiamy, z pewnymi wyjątkami (np. wyrażenia lambda gdy zmienna pod którą
		podstawiamy to ta sama która jest użyta w lambdzie)
	
	Częściowa aplikacja:
		Po pattern-matchingu nadmiarowe argumenty dodajemy do ciała funkcji na końcu.
	

	Wyrażenia lambda:
		Jeśli mamy wykonać wyrażenie lambda, wtedy bierzemy pierwszy argument który jest po wyrażeniu lambda, i
		robimy beta redukcję zmienna lambdy -> argument w ciele wyrażenia lambda. Lambda zostanie zapamiętana jako
		wyrażenie lambda dopóki jej ciało nie obliczy się do końca, po tym w to miejsce jest podstawiana uzyskana wartość.

	 Uruchamianie kodu:
		 Najpierw zostanie wyszukany w środowisku zbiór funkcji który odpowiada nazwie wywoływanej funkcji
		 Zostanie przeprowadzony pattern matching który zwróci listę podstawień po czym na podstawie tej
		 listy następuje β-redukcja, po czym kod zostaje leniwie wykonany.